چشماتو به روی حیدر نبند

زخماتو خودم می‌بندم بخند

آه بکش ولی بمون که همین آه دلگرمی علیه

دست به پهلو تو خونه که میری راه دلگرمیه علی

دنیام فاطمه

میخوای داد بزنم تا همه بشنون تنهام فاطمه

نمیتونم بایستم از بعد اون روز رو پام فاطمه

می‌بینی تو جوونی داره می‌لرزه دستام فاطمه

خانومم نرو قسم میدم تو رو(2)

با اشک چشات دستامو نبند

گریون نمیشم باشه تو بخند

سقف خونه رو سرم شده آوار دست علی رو بگیر

حرف رفتن رو نزن بازم این بار دست علی رو بگیر

چشمام فاطمه

انگاری باز داره تار می‌بینه چشمات اینجام فاطمه

من مرد جنگم اما از تو کمتره زخمام فاطمه

ببین عجین شده با روزگار من دردام فاطمه

خانومم نرو قسم میدم تو رو(2)